جنگنده چند منظوره چیتا (cheetah)

در نوامبر سال ۱۹۷۷ سازمان ملل متحد صادرات تسلیحات به افریقای جنوبی را تحریم کرد .نیروی هوایی افریقای جنوبی (SAAF ) یک اولویت بالا در کار هایش قرار داد که شامل ارتقاء ۷۴ فروند هواپیمای داسو میراژ ۳ و انواع ان که در اواسط عمر خود به سر می بردند می شد که بین سال های ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۰ به خدمت گرفته شدند.

تمام این ارتقاءها شامل استفاده از تکنولوژی اسرائیل بود (یک واقعیت است که رسما رد شد( و هواپیما از نظر قابلیت ها و فن استفاده از دستگاه های الکتریکی و خودکار کاملا شبیه هواپیمای کفیر اسرائیل بود.
از ۱۶ میراژ IIIEZ که به هواپیمای استاندارد چیتا (یوز پلنگ ) نوع ئی تبدیل شدند تقریبا همگی شبیه به هواپیمای Kfir-C7 بودند ولی ۱۱ فروند از هواپیما های دو نفره میراژ IIIDZ و D2Z به عنوان یوز پلنگ دیاس اصلاح شدند که شبیه هواپیمای Kfir-TC7 بودند .

۵ یوزپلنگ دی هم ممکن است از بدنه کفیر یا سراب (لقب میراژ ۳ ) که توسط IAI تولید و عرضه شدند استفاده کرده باشند .
یوز پلنگ نوع D در ۱ جولای ۱۹۸۶ با شماره سریال ۸۹ CFS وارد خدمت شد و و یوز پلنگ تک سرنشین نوع E هم در مارس ۱۹۸۸ وارد خدمت شد .

یوز پلنگ نوع D نیز می توانست در نقش حمل کننده بمب هسته ای در سال ۱۹۹۰ بکار رود ولی افریقای جنوبی ۶ سلاح هسته ای خود را در سال ۱۹۹۲ نابود ساخت .
با بازنشسته شدن یوز پلنگ چند منظوره نوع E در اکتبر سال ۱۹۹۲ نیرو هوایی این کشور نوع جدیدی از این هواپیما که مدل C و محرمانه بود را معرفی کرد .


این مدل دارای رادار پیشرفته پالس –داپلر و شناسایی در حال جستجو EUM-2032 است .رادار این مدل دشواری های رادار های مدل های قبلی در دفاع هوایی را نداشت .در حالی که نوع E دارای رادار ساده برای حمله به اهداف زمینی بود .
نوع Cهمچنین داری دستگاه های پیشرفته ا لکتریکی و خودکار و نمایشگر سر بالا (HUD )و همچنین HOTAS ومجموعه ای از سلاح های پیچیده است.
نوع C از اواخر سال ۱۹۹۲ وارد خدمت گردید و اخرین تحویل ان در سال ۱۹۹۵ تکمیل شد .
همه ۳۸ فروند مدل C تولید شد از قطعات و تکنولوژی اسرائیل بهره می برد .(شاید بعضی ها از مازاد کفیر ساخته شده باشند )و از موتور ۰۹K50 عطار یا موتور های میراژ F 1 یا موتور ۰۹C کفیر استفاده می کرد .
باقی مانده نوع Dاین هواپیما با موتور نیرومند تر و برخی از ویژگی نوع C ارتقا داده شد .
یوز پلنگ تا جایگزینی نهایی هواپیماهای هاوک ۱۰۰ و ساب /گریپن در خدمت نیروی هوایی افریقای جنوبی SAAF باقی خواهد ماند.

مشخصات:

سال ورود به خدمت :۱۹۸۶

طول:۱۵٫۶۲متر

ارتفاع :۴٫۵متر

بیشترین وزن هنگام بر خاست:۱۶٫۲

موتور:یک دستگاه SNECMA Atar 09K50 turbojet

ماکزیمم سرعت:۲ ۳۳۸ km/h

تسلیحات:

توپ:دو قبضه DEFA 552 30-mm

موشک هوا به هوا:موشک پیتون ۳ وV3B وV3C و اگزوست

بمب ها:بمب های ام کا ۸۲ /۸۳ و بمب های کلاستر و بمب های هدایت لیزری

 





:: موضوعات مرتبط: نیروی زمینی , ,
|
امتیاز مطلب : 14
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
نویسنده : HP
تاریخ : چهار شنبه 21 تير 1391
مطالب مرتبط با این پست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: